daily post: my hamster

Dzisiaj post taki tematyczny, bo mam już dość pisania o tym, co robiłam danego dnia. Od tego jest pamiętnik, a nie blog, który czyta parę osób. Ci, którzy akurat cudem trafią na mój blog, z pewnością nie są zainteresowani co jadłam, gdzie byłam. Myślę, że chcą raczej zobaczyć coś nowego, dowiedzieć się o czymś. Planuję zrobić notkę na temat picia wody. Czy to mit, że pijąc dużo wody możemy schudnąć, czy raczej najprawdziwsza prawda? Dowiecie się niedługo:)

Dziś jednak chciałabym wam opowiedzieć o bardzo ważnej dla mnie osobie. Choć w sumie raczej nie można jej tak nazwać. Mieszka ze mną już półtora roku i myślę, że podoba jej się u mnie w domu. Nie dość, że ma oddzielny dom z kuchnią, łazienką i łóżkiem, to jeszcze chodzi ze mną na spacery po podłodze.

mam na myśli mojego chomika

a raczej chomiczkę. Kupiłam ją razem z tatą 16 października, a najlepsze jest to, że moja mama nie miała o tym pojęcia! Wcześniej nie chciała chomika, ogólnie chyba nie lubiła gryzoni, ale teraz... teraz to ona najwięcej się z nim bawi. Podchodzi do jego klatki, karmi go. Chyba się przekonała, że chomiki to dobre istoty:)

Co do imienia...to bywa różnie. Chmik czasami jest zwykłym chomikiem, czasem (z pomysłu Zosi) Chomikiem Szkópem, a jak już zaszaleję, to Kukardką, Kuleczką, Chomiczuśkiem, Księżniczką, Malusią, Słodziaszkiem, Chomiczkiem, Skarbem...wszystkim tak na prawdę:-)

buzi:*